In ons  Toon Hermans Huis hebben wij afscheid moeten nemen van onze coördinator bedrijfsvoering Cees van den Heijkant. Cees is op 5 maart overleden nadat hij twee dagen ervoor met zijn fiets ten val was gekomen. Op 11 maart heeft bestuurslid Eijo Balk namens alle vrijwilligers een toespraak gehouden tijdens  zijn uitvaart. Deze herinneringen willen we graag met u delen.

 En telkens weer zullen we je tegenkomen,

We zeggen veel te gauw: het is voorbij.

Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,

Niet wie je was en ook niet wat je zei.

Dit gedicht van Toon Hermans schreven wij boven de rouwadvertentie bij het overlijden van Cees. Cees en het Toon Hermans Huis. Hij was er met hart en ziel mee verbonden. Je zou haast zeggen: Cees wás het Toon Hermans Huis.

Begin 2015, enthousiast geworden door zijn dochter Ester, werd hij coördinator bedrijfsvoering. Hij had verstand van besturen en van financiën. Hij had veel praktische kennis in huis en wist ook van aanpakken. Cees ontwikkelde zich tot een echte spil van het Toon Hermans Huis. In elke activiteit had hij wel een aandeel en hij stak bij veel gelegenheden ook de handen uit de mouwen. Hij regelde veel en wanneer er bepaalde plannen waren, had hij al in z’n hoofd hoe alles geregeld zou moeten worden. Hij had door zijn vriendelijkheid ook een groot netwerk waarbij hij kon aankloppen.

Eén van die activiteiten is de jaarlijkse doorkomst van de RopaRun in de nacht van Eerste Pinksterdag, waarbij veel vrijwilligers pannenkoeken bakken en uitdelen aan de lopers, die vanuit Hamburg naar Rotterdam lopen. Samen met Co Vink van de brandweer werd alles tot in de puntjes geregeld en kwam hij met de hele familie ’s nachts helpen. Er is op die manier veel geld beschikbaar gekomen voor de palliatieve zorg in onze regio en dus ook voor het Toon Hermans Huis.

Een ander hoogtepunt was het 15-jarig bestaan van het Toon Hermans Huis. Als voorzitter van de werkgroep had hij een groot aandeel in de organisatie. Een groots opgezet jubileum met onder andere een optreden van Maurice Hermans, de zoon van Toon Hermans. We kijken daar met veel plezier op terug.

Ook was hij heel praktisch bezig bij Toon Tovenaars Kinderinloop, het kinderprogramma van het Toon Hermans Huis. Samen met Bram Schimmel organiseerde hij eenmaal per maand een wat meer technische invulling van de middag. Ze maakten een stuk van een modelspoorbaan, waarbij werd meegedaan aan een landelijke wedstrijd. Ook maakten ze vogelhuisjes en een insectenhotel.

Cees scharrelde hiervoor allerlei materialen bijeen zoals oude wijnkistjes. Hij was als een echte opa voor die kinderen.

 Een activiteit waar hij ook zelf heel veel genoegen aan beleefde, was de Toon Tuin.

Een paar jaar geleden las hij een stuk over Healing Gardens, een project van de Wageningen Universiteit. De genezende werking van het werken in de moestuin. Hij was er erg enthousiast over. Professor Ellen Kampman werd bij het project betrokken, evenals de mensen van Tuinenpark De Koekelt. Cees was de grote initiator. Het hele project is door de overkoepelende organisatie inloophuizen, het IPSO, beschouwd als een pareltje. Inmiddels staat er ook een filmpje van op de website. De Toon Tuin draait nu al voor het vierde jaar en iedereen is nog even enthousiast. Drie weken geleden belde Cees mij nog met de vraag of het wel vertrouwd was vanwege corona om weer te beginnen. Hij had er weer zin in en vorige week heeft hij er nog in gewerkt.

Niet alleen als coördinator of vrijwilliger was hij betrokken bij de Toon Tuin, maar vooral ook als deelnemer. Vorig jaar mocht hij wat over de Toon Tuin vertellen op een avond over Voeding en Kanker door Professor Ellen Kampman. Hij vertelde toen hoe blij hij was met de Toon Tuin. Hij vertelde het met tranen in zijn ogen. Ook hij was immers iemand die kanker had, net als zijn mede-tuinders. Hij heeft veel gehad aan de onderlinge contacten en de gesprekken.

Cees en het Toon Hermans Huis. Een man begaan met anderen. Begaan met de gasten. Begaan met de mede-vrijwilligers. Begaan met de leden van het management team en het bestuur. Een man met een blijmoedig karakter. Hij hield van gezelligheid. Na een activiteit hield hij ervan om samen nog even een glaasje te drinken. Dit alles ondanks wat hij zelf allemaal meemaakte met zijn gezondheid.

Hij was een vechter. Telkens raapte hij weer alle moed bij elkaar om op te krabbelen.

Tot op het laatst bleef hij optimistisch. We gáán ervoor.

We zullen Cees missen,

Eijo Balk