“Ik ben Annet, 37 jaar, mama van het liefste meisje (6 jaar) van de wereld en getrouwd met Stefan. In september 2018 veranderde mijn zorgeloze leven toen ik de diagnose borstkanker kreeg. Zes chemo- en immunokuren werden direct in gang gezet en na een borstbesparende operatie konden de artsen de tumor verwijderen. De ziekte was uit mijn lijf, maar daarmee nog niet uit mijn hoofd.

Angst, verdriet en onzekerheid hadden de regie over mijn leven gekregen. Ik had een netwerk van lieve mensen om me heen die me wilden helpen en naar me wilden luisteren, maar na een paar maanden voelde ik me toch bezwaard om weer met hetzelfde verhaal aan te komen. Of ze uit te moeten leggen hoe moe en verdrietig ik me voelde. 

Ja, ik ben blij dat ik er op tijd bij was en ik ben de artsen heel erg dankbaar voor hoe ze me hebben behandeld. Maar die gedachten konden mijn angsten niet uitschakelen. Ik wilde heel graag met iemand in contact komen die echt begreep hoe het voelt om na een paar uur werken compleet opgebrand te zijn, die me kan vertellen hoe zij op de medicatie reageert, hoe zij naar haar toekomst kijkt en weer probeert te genieten van het leven.

De specialisten van het Mammacare-team van Ziekenhuis Gelderse Vallei zagen mijn struggelingen en adviseerden me om met een buddy te gaan praten. En zo kwam ik in contact met Saida. Mijn steun en toeverlaat die mij heeft laten zien dat ik weer mag genieten van het leven. Geen verhalen over hoe vreselijk het is om dit mee te maken, maar een positieve kijk op hoe sterk we zijn en hoe we het beste uit onze toekomst gaan halen. Ik hoef geen uitleg te geven over hoe het voelt om opeens overmand te worden door vermoeidheid of angst, omdat je iets geks voelt in je lichaam. Door haar eigen ervaringen kan Saïda me altijd geruststellen of goed advies geven.

De ene keer drinken we samen gezellig ergens koffie en een andere keer spreken we bij iemand thuis af om een avondje bij te kletsen. De eerste ontmoetingen vond ik het fijn om mijn hele traject en al mijn onzekerheden met haar te delen. Nu merk ik dat het voor mij voldoende is om het kort te hebben over ons borstkankerverleden en de uitslagen van de laatste scans of check-ups te delen en vooral de mooie dingen in het leven met elkaar te delen. Maar dat is uiteraard voor iedereen anders. Als je een buddy vindt die goed bij je past, dan merk je dat zo’n afstemming helemaal vanzelf gaat.

Een buddy heeft mij doen inzien dat het leven na de diagnose borstkanker niet stopt of ondraaglijk wordt. Saida liet me juist zien dat zo’n diagnose er ook voor kan zorgen dat je dingen in een heel ander perspectief gaat zien. En nog meer gaat genieten van kleine dingen die het leven zo mooi en waardevol maken.

Neem weer de regie over je eigen geluk en gun jezelf een buddy!”